Mordowani i prześladowani na niespotykaną skalę w czasie II wojny światowej Żydzi mają wielki kompleks z powodu swojej bierności i nikłego, nieproporcjonalnego do zagrożeń oporu. Machina propagandowa skutecznie poprawia ich złe samopoczucie.
Mało kto w Polsce, a co dopiero mówić o świecie wie, że z powodu braku zaufania do policji granatowej, zastąpiono ją w getcie policją żydowską, która zasłynęła okrucieństwem wobec swoich pobratymców i cieszyła się pełnym zaufaniem Niemców. Powstanie Warszawskie przez dziesięciolecia przesłonięte było Powstaniem w Getcie Warszawskim.
Dziś młody polski widz może udać się do kina i obejrzeć film „Opór”, w którym zwykłego bandytę, grabieżcę i mordercę przerobiono na bohaterskiego bojownika, choć jego pierwowzór Tewje Bielski nie oddał jednego strzału w kierunku niemieckiego okupanta.
Kiedy ten młody polski widz wróci do domu i z jakiś tam powodów włączy kanał TVP Historia to ma szansę obejrzeć film „Ogniomistrz Kaleń”, w którym dzielni żołnierze KBW, NKWD i UB rozprawiają się ze zwykłym mordercą, bandytą i rzezimieszkiem majorem Żubrydem z bandy NSZ.
Na pewno wzruszy go wspaniała symboliczna scena jak żołnierz KBW z garstką ormowców i starym szlachcicem Dwernickim wyciągają z piwnicy zabytkową hakownicę pamiętającą wiedeńską odsiecz, szpikują ją tłuczonym szkłem i hufnalami i wypalają wprost w żubrydowskich oprawców.
Ten młody polski widz zapewne nigdy się nie dowie, że major Żubryd ps. „Zuch” to patriota walczący o wolną Polskę. Nie dowie się też, że gdzieś w Warszawie w dostatku i spokoju dożywa swoich dni agent UB ps. „Mewa”, który za judaszowskie srebrniki bestialsko i podstępnie zamordował Antoniego Żubryda i jego żonę będąca w ósmym miesiącu ciąży.
„Mewa” to Jerzy Vaulin, szanowany były dziennikarz i wielokroć nagradzany reżyser dokumentalista. Zapewne spocznie na Powązkach.
Gdzie pochowano majora Żubryda i jego żonę nie wiadomo do dziś.
Komentarze